Verjaring van loon

Verjaring van loon

Als een werknemer betaalde diensten verricht voor een werkgever, dient hij of zij hier loon voor te krijgen. Heeft een werkgever de werknemer een periode lang geen loon betaald, dan kan de werknemer het niet betaalde loon alsnog opeisen. Wel moet de werknemer in dit geval rekening houden met de verjaring van loon. Meer over loonsverjaring, leest u op deze pagina.

Loonsverjaring: een korte introductie

Om ervoor te zorgen dat vorderingen niet verjaren, moeten werknemers en werkgevers vorderingen op de ander binnen een bepaalde periode indienen. De verjaringstermijn van een vordering begint doorgaans te lopen vanaf het moment dat een vordering in rechte opeisbaar is. Is de verjaringstermijn van loon verstreken, dan kan de werknemer het nog te betalen loon niet meer opeisen van de werkgever. Dit betekent dat de werknemer altijd een vordering in moet dienen voor het verstrijken van de verjaringstermijn, wil hij of zij het achterstallige loon nog kunnen krijgen van de werkgever.

De reden dat er een verjaringstermijn wordt gehanteerd voor (loon)vorderingen, heeft te maken met het feit dat er op deze manier geen oude vorderingen ingediend kunnen worden. Door een verjaringstermijn in te voeren, worden alleen recente vorderingen behandeld en blijven vorderingen uit het verre verleden links liggen.

Loonverjaring: wat is de verjaringstermijn?

Een loonvordering moet binnen vijf jaar ingediend worden om loonverjaring te voorkomen. Iedere maand nadat het salaris niet wordt betaald, gaat er een nieuwe verjaringstermijn lopen. Dit betekent dat achterstallig salaris uit de maand januari een andere vervaldatum heeft voor de loonvordering dan achterstallig salaris van de maand februari.

Het voorkomen van loonverjaring

Het afbreken van een lopende verjaring wordt ook wel stuiting of stuiten genoemd. Stuiting van de loonverjaring vindt plaats door een schriftelijke aanmaning van de werknemer, erkenning door de schuldenaar of een daad van rechtsvervolging. Is er sprake van het stuiten van de verjaringstermijn, dan begint de nieuwe verjaringstermijn direct te lopen. Dit betekent dat werknemers drie mogelijkheden hebben om een verjaringstermijn opnieuw te laten starten. De meest gebruikte mogelijkheid betreft het indienen van een aanmaning door de werknemer, aangezien dit een gemakkelijke manier is om de verjaringstermijn te onderbreken.

Een alternatieve verjaringstermijn in de arbeidsovereenkomst

Het is mogelijk om in de arbeidsovereenkomst een kortere verjaringstermijn te bepalen. Wel geldt dat bepaalde afwijkingen ten nadele van de medewerker niet toegestaan zijn, waardoor een verkorting van de verjaringstermijn nietig of vernietigbaar kan worden. De werkgever kan dus een verkorting van de verjaringstermijn opnemen in de overeenkomst, maar deze verkorting hoeft op juridisch vlak niet altijd geaccepteerd te worden.

Ook kan het voorkomen dat een werkgever zich beroept op het verstreken verjaringstermijn, maar dat dit wordt afgewezen en de vordering alsnog door kan gaan. Dit is bijvoorbeeld het geval bij slecht werkgeverschap, waarbij de werknemer in kwestie duidelijk benadeeld is door de werkgever. Het negeren van de verjaringstermijn komt niet vaak voor, doorgaans wordt er gewoon vastgehouden aan de standaard verjaringstermijn van vorderingen tussen werkgevers en werknemers.